به نقل از «الف»

پیکر دوبلور پیشکسوت تشییع شد

تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۰۴۳۹۵

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم تشییع پیکر زنده یاد حسین عرفانی صدای ماندگار دوبله امروز پنجشنبه ۲۲ شهریور از مقابل مسجد بلال صداوسیما به سوی بهشت زهرا (س) برگزار شد.

این مراسم با حضور هنرمندان، گویندگان و دوبلورهای فیلم و سریال همراه بود که از جمله آنها می توان به حمید منوچهری، منوچهر آذری، سیامک اطلسی، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما، حسن کاخی، میرطاهر مظلومی، مجتبی نقی یی مدیر امور دوبلاژ سیما، تورج نصر، افشین زی نوری، اردشیر منظم، کامران ملکی، رضا بنفشه خواه، شکرخدا گودرزی، بهمن هاشمی، بیژن علیمحمدی و اردلان شجاع کاوه اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین خسرو خسروشاهی، منوچهر والی، منوچهر اسماعیلی و علی همت مومیوند از دیگر حاضران در این مراسم بودند.

این مراسم با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید آغاز شد.

سپس مومیوند گفت: عمو حسین عزیز هم رفت، در این چند ماهه شاهد رفتن چند تن از عزیزان دوبلور بودیم. امیدوارم نفر بعدی خودم باشم.

وی با عرض تسلیت به خانواده حسین عرفانی و همه دوبلورها عنوان کرد: از همه شما که در مراسم استاد عزیزمان شرکت کردید ممنونم. عموحسین عزیز ما رفت و خنده هم از دوبله رفت.

این دوبلور اظهار کرد: امیدوارم دیگر شاهد از دست دادن استادان خود نباشیم و این ضایعه بزرگ را به همه تسلیت می گویم.

سپس منوچهر والی زاده که بغض کرده بود به جایگاه آمد و بیان کرد: نزدیک ۶۰ سال در کنار هم بودن باعث شد از خانواده به من نزدیک تر باشد.

از روزی که حسین عزیز مریض احوال شد همه بچه های واحد دوبلاژ تکیده شدندوی افزود: باورم نمی شود و حتی از روزی که حسین عزیز مریض احوال شد همه بچه های واحد دوبلاژ تکیده شدند.

والی زاده در ادامه سخنان خود بیان کرد: ما یک عمر در کنار هم کار کردیم و جز صمیمیت و محبت چیزی ندیدیم. من از شما مردمی که اینقدر محبت دارید شرمنده می شوم و ممنون که آمدید. می خواهم یک تشکر ویژه از نقی یی و مهدی منفرد از دوستان صمیمی او، دخترش مهسا عرفانیان داشته باشم. خدا به مهسا توان و قوت بدهد که در کنار مادرش شهلا ناظریان مقاوم است.

این دوبلور با سابقه اظهار کرد: او تا لحظه آخر که در بیمارستان بود همه را می خنداند. او با جوانان بسیار خوب بود. خداوند در ابتدای ماه محرم او را برد و امیدوارم روحش شاد باشد. امیدوارم روح منوچهر نوذری هم شاد باشد که بسیاری از ما را در این عرصه همراهی کرد.

در ادامه منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما در سخنانی تصریح کرد: چند روز پیش گروهی از گویندگان ما جلسه ای داشتند، من هم قراری داشتم، صدای خنده و شادی می آمد و برای ما که این در دوره سینمای کلاسیک این صداها را شنیده بودیم نوستالژیک بود. دردناکی بسیاری از ما این است که چیزی را برای ماندگار شدن نداریم و خوشا به حال آنانکه از خود یادگاری می گدارند و صدا مهمترین چیزی است که به یادگار می ماند.

وی ادامه داد: ما با صدای عرفانی خندیدیم، گریه کردیم و شاد شدیم و حالا او در میان ما نیست و تنها صدایش را داریم. خداوند همسرش شهلا ناظریان و فرزندانش را سلامت نگه دارد.

ناصر ممدوح دیگر دوبلور با سابقه فیلم و سریال نیز در این مراسم عنوان کرد: حسین عرفانی دوست و همکار بسیار گرانبهایی بود که از دستمان رفت. خیلی زود کسالت پیدا کرد و خیلی زود روحش پر کشید. من به راستی وقتی شنیدم شوکه شدم چراکه خنده ها و شوخ طبعی او را هیچ گاه فراموش نمی کنم.

وی تاکید کرد: عرفانی یکی از صداهای ماندگار و شاخص بود و با رفتن او حرفه ما دچار خلاء شد. عرفانی، بهرام زند و محمد عبادی از جمله دوبلورهایی بودند که امسال از میان ما رفتند پس بگذارید بگویم امسال برای ما سال خوبی نبود.

زهره شکوفنده دوبلور نیز در این مراسم درحالیکه اشک می ریخت پشت تریبون حاصر شد و عنوان کرد: هر کسی یک پدر و مادر دارد اما من در این حرفه نزدیکان بسیاری دارم. از همه جمعی که من وارد دوبله شدم چند نفر باقی ماندند و امیدوارم من دیگر نباشم تا چنین اتفاقاتی را ببینم.

وی ادامه داد: عرفانی از این نزدیکان بود که بسیار حامی من بود و حتی تا آخرین روزهای سلامتی اش به دنبال این بود که به ما کمک کند.

سپس ژرژ پطروسی نیز بیان کرد: بیشتر از ۵۰ سال من در کنار عرفانی و دیگر همکاران خوبم کار کردم. در این اتاق ها خیلی از همکاران ما کارهای بزرگی خلق و آثار درخشانی به جای گذاشتند. همه سخن ها را دوستان من گفتند، عرفانی غیر از اینکه گوینده خوبی بود دوست و همراه بود و انرژی بی پایانی داشت.

وی ادامه داد: ما معتقدیم که مرگ حق است و خوش به حال کسی که وقتی این راه ناگزیر را می پیماید از خود آثاری نیکو و درخشان به جای می گذارد.

افشین زی نوری نیز از طرف نسل جوان دوبله در پشت تریبون حاضر شد و گفت: سلام عموجان، تو که می گفتی همیشه همه چیز جفت و جور است. پس چرا امروز هیچ چیز درست نیست.

وی بیان کرد: از دست دادن عرفانی یک ضایعه بزرگ برای دوبله ایران بود. او عجیب بود، وقتی در یک مراسمی وارد می شد آنجا را از اخم به خنده تبدیل می کرد.

این دوبلور همچنین در جمله ای اظهار کرد: چراغ دوبله خاموش شد و من واقعا متاسفم.

در این مراسم ذکر مصیبتی نیز برای عرفانی اجرا شد.

در بخش دیگری از مراسم تشییع زنده یاد حسین عرفانی، پیام مرتضی میرباقری معاون سیما خوانده شد که به این شرح است:

«انا لله و انا الیه راجعون

خداحافظی با صاحب صدای ماندگار، پر صلابت و محبوب هنر دوبلاژ تلویزیون غمی جانکاه و موجب تاثر است.

بی شک مرحوم حسین عرفانی با هنر ارزنده و صدای اعجاب انگیز  لحظه های درخشانی را در بیش از ۵ دهه فعالیت هنری خود، در قلب ها و یادها جاودانه نموده است.

اینجانب، درگذشت این هنرمند فقید را حضور همسر و فرزندان ایشان،خانواده بزرگ دوبلاژ سیما و جامعه هنری تسلیت می گویم و برای بازماندگان از خداوند متعال طلب صبر و برای آن هنرمند والا مقام رحمت و غفران الهی مسالت دارم.»

در پایان این مراسم بر پیکر حسین عرفانی نماز خوانده شد و هنرمندان و گویندگان او را به سمت خانه ابدی خود در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه کردند.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۰۴۳۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«دریای پارس» یادگاری برای ایران به بهانه روز خلیج فارس

محمد زکی‌زاده، مستند «دریای پارس» به کارگردانی منوچهر طیاب که در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تولید شده است؛ موقعیت جغرافیایی، تاریخ تمدن و فرهنگ‌های گوناگون منطقه خلیج فارس و دریای عمان را به تصویر می‌کشد.

در «دریای پارس» موقعیت جغرافیایی و ژئوپلتیک خلیج فارس و دریای عمان بر اساس تاریخ تمدن عیلام، اکد، سومر، کلده، آشور، بابل، ایران و فرهنگ‌های گوناگون منطقه، مراکز تمدن‌های کهن ایرانی در کرانه خلیج فارس بررسی می‌شود.

این مستند با نام «خلیج فارس» آغاز می‌شود و با نمایش پی در پی نقشه‌های کهنی که از دیرباز از جغرافی‌دانان غربی و مسلمان مانده‌اند بر اصالت این نام صحه می‌گذارد. سپس سفر خود را از جلگه خوزستان آغاز می‌کند و به گشت و گذاری گسترده در جزیره‌های ایران می‌پردازد.

مراسم عاشورای بوشهر، لنج سازی، معابد پالمیری خارک، فجایعی که اروپاییان، دزدان دریایی انگلیس و ... در این مناطق به بار آورده‌اند، چگونگی باز پس گیری هرمز از پرتغالی‌ها از جمله مواردی است که در این فیلم نمایش داده می‌شود.

سابقه تاریخی جزیره خارک، داستان سفر واسکودوگاما پرتغالی و آمدن آلبر کرک به خلیج فارس و آغاز دوران استعمار تا دوران جنگ جهانی اول، مبارزات مردم جنوب علیه استعمار، موقعیت جزایر قشم، کیش، تنب بزرگ، تنب کوچک دیگر سرفصل‌های این فیلم را تشکیل داده است.

منوچهر طیاب مستندساز، نویسنده و منتقد که یکی از چهره‌های تاثیرگذار دنیای مستند به شمار می‌رود، در سال ۱۳۱۶ در تهران به دنیا آمد. او دانش‌آموخته رشته معماری از دانشگاه فنی وین و تحصیل‌کرده رشته کارگردانی سینما و تلویزیون و طراحی صحنه از دانشکده سینمایی آکادمی دولتی موسیقی و هنر‌های نمایشی وین بود.

او از سال ۱۳۴۲ با ساخت فیلمی درباره سفال‌های قدیمی ایران به مستندسازی روی آورد و نزدیک به ۱۰۰ فیلم ارزشمند میراث فرهنگی و تاریخی را کارگردانی کرده است. طیاب استاد رشته سینما در دانشکده هنر‌های دراماتیک و تلویزیون، سرپرست رشته سینماتوگرافی و عکاسی دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی تهران و عضو هیئت داوران یونسکو در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه لهستان بود و از جمله آثار مستند او می‌توان به «البرز»، «زاگرس گهواره تمدنی کهن»، «نقاشی ایران»، «دروازه ملکوت»، «وانگه روان جهان گله کرد» و ... اشاره کرد.

همچنین همزمان با برگزاری سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، ضمن نکوداشت منوچهر طیاب و نمایش آثار منتخب وی، از این پیشکسوت سینمای مستند با اهدای نشان فیروزه حقیقت تقدیر شد. طیاب غیر از مستندسازی و عکاسی به عنوان شاخه‌های اصلی فعالیت خود، در حوزه ایرانشناسی نیز نامی آشناست و در زندگی خود به طور پیوسته برای معرفی ایران با ابزار فیلم و مستند تلاش کرد.

بسیاری از مستندسازان طیاب را به عنوان یک ایرانشناس عاشق می‌شناسند که مسیر صادقانه‌ای را در زندگی پیش گرفته و او به همراه ایرج افشار، خسرو سینایی و منوچهر ستوده را از کسانی عنوان می‌کنند که گویی جهان هستی آنها را به عنوان پیامبران فرهنگ برگزیده است.

از جمله آثار منوچهر طیاب که در جشنواره‌های مختلف مورد تقدیر واقع شده‌اند، می‌توان به فیلم‌های «سفال/ سرامیک» (۱۳۴۲) - برنده دلفان نقره، «ریتم» (۱۳۴۳) - فیلم منتخب یونسکو برای تدریس در مدارس سینمایی- دیپلم افتخار از جشنواره وین، «خوزستان» (۱۳۴۳)، «دزفول/ شوشتر» (۱۳۴۴)، «کران تا کران» (۱۳۴۴)، «قالی» (۱۳۴۵)، «جزیره قشم» (۱۳۴۶)، «سپاهی دانش» (۱۳۴۷)، «مسجد جامع اصفهان» (۱۳۴۸) - دیپلم افتخار جشنواره فیلم برلین، «دریای پارس» (۱۳۴۸)، «ایران سرزمین ادیان» (۱۳۴۹) - دیپلم افتخار جشنواره وین، «سیر خط در ایران» (۱۳۴۹)، «سوی شهر خاموش- دزفول» (۱۳۴۹)، «آبادان» (۱۳۵۰)، «سوزنبان» (۱۳۵۰)، «کاریکاتوریست» (۱۳۵۰)، «جنگ خروس» (۱۳۵۰)، «شب‌های تهران- ۷ قسمت» (۱۳۵۰)، «زن‌ها و حرفه‌ها» (۱۳۵۰)، «خیمه شب‌بازی» (۱۳۵۱)، «تیاتر رو حوضی» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه نقاش امپرسیونیست‌ها» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه جواهرات» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه شیشه و سفال» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه نقاشی کودکان» (۱۳۵۲)، «کاخ چهل‌ستون» (۱۳۵۲)، «کاخ هشت‌بهشت» (۱۳۵۲)، «کاخ عالی‌قاپو» (۱۳۵۲)، «مسجد شیخ لطف‌الله» (۱۳۵۳)، «معماری دوران صفوی» (۱۳۵۴) - برنده دلفان طلایی، «معماری دوران سلجوقی» (۱۳۵۴)، «معماری دوران ایلخانی» (۱۳۵۴)، «معماری دوران تیموری» (۱۳۵۴)، «معماری آستان قدس رضوی» (۱۳۵۵)، «اصفهان هندسه‌ای بر مقیاس انسانی» (۱۳۵۵) - دیپلم افتخار جشنواره سینمایی مسکو، «ساخت کاشی معرق» (۱۳۵۵) و «تعمیر نقاشی‌های دیواری» (۱۳۵۵) اشاره کرد.

منوچهر طیاب کارگردان نام‌آشنای سینمای مستند ایران بامداد روز سه‌شنبه ۴ شهریور سال ۱۳۹۹ در سن هشتاد و سه سالگی در بیمارستانی در وین از دنیا رفت.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر